نشست «سیاستگذاری نوآوری در ایران و معرفی ابزارهای نوآورانه در مدیریت آب» به عنوان سومین نشست از سلسله نشستهای نوآوری و فناوری در مدیریت آب و کشاورزی به همت مرکز ملی مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران در تاریخ 19 دی 1403 در سالن جلسات شمالی طبقه 1 ساختمان جدید اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و بازرگانی ایران برگزار شد. علاوه بر حاضرین جلسه در بستر مجازی نیز 52 نفر در این جلسه حضور یافتند. در این جلسه ابتدا آقای مهدی فصیحی هرندی ضمن خوشامدگویی به حاضرین سخنرانان و برنامه نشست را معرفی کردند.
خانم طاهره میرعمادی عضو هیأت علمی سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران به عنوان اولین سخنران این نشست، درخصوص سیاست نوآوری و دوگانه نوآوری نهادی و نوآوری فناورانه مطالبی را مطرح کردند. ایشان ضمن بررسی نقشه راه آب کشور، این موضوع را مطرح کردند که این نقشه راه فاقد یک نقشه راه یا رهنگاشت فناوری است که در آن زنجیره ارزش فنارویهای آب شناسایی شده و تعیین شود که در افق این نقشه راه چه فناوریهایی در کشور مورد نیاز است و نحوه دستیابی به این فناوریها به چه شکل خواهد بود. در ادامه ضمن بیان کارکردهای نوآوری نهادی شامل 1: تجربیات کارآفرینانه 2: خلق و ایجاد دانش (مقالات منتشر شده) 3: شبکهسازی 4: انتشار دانش 5: شکلگیری بازار 6: بسیج منابع 7: مشروعیتسازی، ایشان نتایج بررسی انجام شده را مطرح کردند که نشان میداد کشور در زمینه فعالیتهای کارآفرینانه، توسعه دانش و انتشار دانش تا حدودی وضعیت خوبی دارد اما در جهتدهی سیستم، شکلگیری بازار و تخصیص منابع با ضعف مواجه است. در خاتمه خانم میرعمادی استفاده از ظرفیت تشکلها و شوراها در سطوح مختلف به منظور هدایت نوآوری فناورانه را راهکاری دانستند که باید پی گرفته شود.
آقای علی باقری عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس ضمن تشریح کاربردهای بازیهای جدی (serious games) و تفاوت آن با بازیوارسازی (gamification) یک بازی جدی با عنوان «بازی آبخوان» را معرفی کردند که در آن میتوان شرایط بهرهبرداری از آبهای زیرزمینی را شبیهسازی کرد و رفتارهای بازیگرهای انسانی در مقابل قوانین و سیاستها را شبیهسازی کرد. این بازی که به صورت یک boardgame طراحی شده و ثبت اختراع نیز شده است سیاستها و اتفاقات مختلف مانند الگوی کشت، افت سطح آبخوان، بارش و خشکسالی، سرمازدگی، بازار آب و ... را شبیهسازی میکند و ابزاری است که هم برای شبیهسازی اثرات سیاستها و هم برای آگاهیرسانی و فرهنگسازی کاربرد دارد.
آقای اسماعیل اسناوندی نیز در این نشست، بازار گواهی سپرده آب را معرفی کردند که در آن سرمایهگذاران میتوانند با سرمایهگذاری در صرفهجویی آب یا تولید پساب یا آب شیرین شده، گواهی سپرده در بستری مبتنی بر بورس دریافت کنند و سپس متقاضیان میتوانند با خرید این گواهی سپرده به صورت اوراق تسویه، از آن برای تأمین آب استفاده کنند. این بازار مبتنی بر پایبندی به ساز و کار رقابتی و حداقل کردن هزینه مبادلاتی از طریق حذف واسطه دولتی است. در این بازار با استفاده از ضرایبی نظیر ضریب هدایت الکتریکی و ضریب ذخیره محل بهرهبرداری و محل تولید آب، وضعیت کیفی آب تولید شده و آب مصرف شده و بحرانی بودن و نبودن آبخوان در محل آب تولید شده و آب مصرف شده مد نظر قرار میگیرد.
آقای محمدحسین صراف زاده نیز در نقد بازار پساب نکاتی را مطرح کردند که از جمله مسأله ماکیت پساب، جایگاه محیط زیست در مدل بازار طراحی شده، اهمیت توجه به پارامترهای کیفی دیگر و موضوع تضمین کیفیت پساب از جمله موضوعاتی بود که توسط ایشان مطرح شد.
در پایان نشست نیز حاضرین مجازی به طرح سوالاتی در خصوص مطالب مطرح شده توسط سخنرانان پرداختند و بحث و تبادل نظر براین اساس صورت گفت.
علاقه مندان می توانند جهت مشاهده نسخه ضبط شده این نشست از لینک زیر استفاده نمایند: