پروژه های در دست اجرا: سیاست های آب و کشاورزی کشورها

خلاصه گزارش بررسی سیاست‌های آب، کشاورزی و توسعه روستایی کشور تونس

در کشور تونس ، بخش کشاورزی به دلیل داشتن نقش حیاتی در تأمین غذای مورد نیاز مردم و به عنوان زیربنای اصلی تحقق امنیت غذایی از مهمترین بخشهای اقتصاد محسوب میشود.به عبارتی،کشاورزی یک نقش عمده و محوری را در اقتصاد تونس ایفا می نماید. هرچند تونس در مسیر تبدیل شدن به یک کشور مدرن خدمات-محور می باشد. بخش کشاورزی همچنان با داشتن سهم 14/3 درصدی در GDP ،اشتغال تقریبا، یک چهارم نیروی کار کشور در آن و تخصیص سهم 6 درصد از درآمد صادرات، دارای اهمیت ویژه می باشد. عمده محصولات کشاورزی تونس، شامل زیتون و روغن زیتون، غلات، گوجه فرنگی، مرکبات، چغندر قند، خرما، بادام، گوشت گاو و فرآورده های لبنی مي گردند. غلات اصلی تولید شده در تونس، گندم و جو می باشد.کشاورزان عمدتا، محصولاتی همانند زیتون، خرما و میوه های تازه را برای هر دو هدف صادرات و مصرف داخل پرورش می دهند. یکی از خلاءهای اساسی به منظور برنامه ریزی مدون و جامع برای توسعه بخش کشاورزی و بهبود سیستم های تولید و آبیاری، کمبود مطالعات و ضعف شناخت در مورد آنهاست. بررسی سیاستهای کشاورزی و استفاده از تجارب کشورهای دیگر در زمینه توسعه کشاورزی و منابع آب، میتواند راهنمای مناسبی برای سیاستگذاران و برنامه ریزان باشد. زیرا شناخت از موفقیتها و چالشهای اصلاحات کشاورزی این کشورها، سیاستها و برنامه های کشاورزی را برای حمایت ازاین بخش بهینه نموده وسبب فراهم نمودن زمینه لازم را برای تسریع توسعه بخش کشاورزی می گردد. بنابراین هدف اصلی این مطالعه ارائه درس هایی از تجربیات کشاورزی کشور تونس و آگاهي از نقاط قوت و ضعف برنامه¬هاي توسعه اين كشور به منظور تصحیح و تسریع تصمیمات اقتصادی در بخش کشاورزی ایران می باشد.